Zekerheid: Van borgstelling tot garantie, tot hoofdelijkheid 

Alles wat je zeker wil weten over zekerheid 

Wanneer je onderneemt of betrokken bent bij het management van een organisatie, dan ken je het concept “zekerheden” waarschijnlijk wel. Banken, investeerders, financiers en soms ook leveranciers vragen om zekerheid voor (terug)betaling. Dat is logisch, maar soms ook spannend. Want waar teken je eigenlijk voor? Waar stel je je assets juridisch gezien aan bloot wanneer je ze verpandt of verhypothekeert? Wanneer heeft zakelijke zekerheid ook een invloed op je financiële privésituatie? En wat is nu eigenlijk het verschil tussen een garantie, hoofdelijke aansprakelijkheid en borgstelling? In dit artikel leiden we je door verschillende vormen van zekerheid onder Nederlands recht en introduceren we de belangrijkste begrippen hieromtrent. Meer weten? Of wil je dat een ervaren jurist meekijkt naar de zekerheidsbepalingen in de contracten die je sluit? Neem dan contact op met onze specialisten. We bellen je snel terug.  

Wat zijn zekerheden?  

Zekerheden zijn rechten of garanties die de terugbetaling van een schuld of de nakoming van een verplichting waarborgen. Zekerheden zijn essentieel voor het beschermen van de belangen van schuldeisers. Ze vergroten de kans op terugbetaling van een schuld. Verschillende vormen van zekerheden bestaan, afhankelijk van de aard van de transactie en de rechtsverhouding tussen de partijen. Veelvoorkomende vormen van zekerheid zijn pandrecht, hypotheekrecht en borgtocht. Op deze vormen van zekerheid komen we in deze paragraaf (pandrecht), deze paragraaf (hypotheekrecht) en deze paragraaf (borgtocht) nader terug.  

Het Nederlandse rechtssysteem bevat gedetailleerde regels en procedures voor zekerheden, zeker wanneer het gaat om de vestiging, de rangorde en de executie ervan. Deze regels zijn van groot belang bij de beoordeling van rechten en verplichtingen van zowel schuldeisers als schuldenaren. Als niet-juridisch professional zal je niet veel met deze specifieke regelgeving te maken krijgen. Echter, wanneer je een financiële functie hebt, in een bestuur of RvC zit, of wanneer je ondernemer bent, zal je wel het een en ander moeten weten over waar je je aan committeert wanneer je akkoord gaat met bepaalde zekerheden. In de volgende paragrafen gaan we daarom dieper in op de verschillen tussen verschillende soorten zekerheden die je naar Nederlands recht kan vestigen.  

Is jouw situatie toch wel erg juridisch en denk je dat het verstandig is dat een jurist een zekerheidsclausule meeleest? Dit doen we bij Crowe Peak graag.

Stel direct je vraag via email of bel ons om een gesprek in te plannen.

Joachim Eendebak

Head of Legal

Goederenrechtelijke zekerheden en persoonlijke zekerheden 

Er zijn grofweg twee groepen zekerheden:  

1. Goederenrechtelijke zekerheden; en 
2. Persoonlijke zekerheden. 

Het onderscheid tussen deze twee categorieën is van cruciaal belang om de volgende redenen. 

Goederenrechtelijke zekerheden hebben betrekking op specifieke goederen of vermogensbestanddelen (oftewel: zaken, dingen, als bijvoorbeeld onroerend goed, vervoersmiddelen, maar ook vorderingen en aandelen) die dienen als onderpand voor een schuld. Het pandrecht en het hypotheekrecht, die we verderop in dit artikel nog zullen behandelen, zijn voorbeelden van goederenrechtelijke zekerheden. Een kenmerk van goederenrechtelijke zekerheden is dat de zekerheid gekoppeld is aan een bepaald goed, dat feitelijk als onderpand voor terugbetaling van de schuld waar hij aan verbonden is dient.  

Daarentegen zijn persoonlijke zekerheden gebaseerd op de persoonlijke verplichting van een derde partij (bijvoorbeeld de ondernemer achter een bedrijf die een verplichting aangaat) om een schuld te garanderen. Voorbeelden van persoonlijke zekerheden zijn bijvoorbeeld borgtocht en hoofdelijke aansprakelijkheid. Ook hier gaan we in dit artikel nader op in.  

Het belangrijkste verschil tussen goederenrechtelijke zekerheden en persoonlijke zekerheden ligt daarmee in de aard van de waarborg. Waar goederenrechtelijke zekerheden gebaseerd zijn op een zogenoemd “zakelijk recht” op het onderpand, komen persoonlijke zekerheden voort uit een persoonlijke verplichting van een rechtspersoon (juridische entiteit) of natuurlijk persoon (vaak de man of vrouw achter de onderneming of een familielid van degene die de betrokken schuld aangaat).  

Goederenrechtelijke zekerheden: een introductie 

Goederenrechtelijke zekerheden verwijzen dus naar juridische instrumenten die schuldeisers beschermen wanneer zij een lening verstrekken of goederen leveren en daarvoor niet direct (terug)betaald worden. Meer specifiek gezien zijn het juridische constructen die ervoor zorgen dat een schuldeiser, wanneer hij geen (terug)betaling ontvangt een rechtsgrond heeft om bepaalde goederen van zijn schuldenaar in bezit te nemen of te verkopen. Ook wanneer die goederen inmiddels zijn verkocht aan een derde.  

Goederenrechtelijke zekerheden zijn daarmee van essentieel belang voor de rechtsbescherming van met name schuldeisers, maar bieden ook houvast en zekerheid aan schuldenaren in tijden van insolventie. Het is daarom een geliefd middel om financiële transacties professioneel vorm te geven. De drie belangrijkste voordelen van goederenrechtelijke zekerheden voor schuldeisers zijn de volgende: 

1. Voorrang: door goederenrechtelijke zekerheid te vestigen kan een schuldeiser voorrang krijgen op andere schuldeisers bij de verdeling van de activa van de schuldenaar. Dit vergroot dus de kans dat een schuldeiser in gevallen van insolventie of wanbetaling volledig wordt betaald.  
2. Verhaalsmogelijkheden: goederenrechtelijke zekerheden bieden schuldeisers een rechtstreeks verhaal op specifieke goederen of activa van de schuldenaar. Ook dit verhoogt, in tijden waarin betaling, of zelfs contact lastig is, de kans op terugbetaling van de schuld. 
3. Bescherming tegen faillissement: in het geval van faillissement van de schuldenaar genieten schuldeisers met goederenrechtelijke zekerheden betere bescherming dan schuldeisers zonder zekerheden. Dit komt omdat zij de zogenoemde separatisten zijn, wat betekent dat zij hun zekerheden buiten het faillissementsproces om uit kunnen winnen. 

Voor schuldenaren zijn goederenrechtelijke zekerheden in sommige gevallen onvermijdelijk. Veel financiers hebben standaardbepalingen over pand en hypotheek in hun leningsdocumentatie staan. Het is echter toch verstandig om hier niet blind voor te tekenen. Het vestigen van goederenrechtelijke zekerheden impliceert namelijk meer dan slechts een papieren verhaalsmogelijkheid. Voordat we ingaan op de specifieke vormen van goederenrechtelijke zekerheid, “pand” en “hypotheek”, enkele punten van aandacht voor partijen die van plan zijn goederenrechtelijke zekerheden te verstrekken: 

1. Beperking van de beschikkingsbevoegdheid: het vestigen van goederenrechtelijke zekerheden beperkt de vrijheid van de schuldenaar om de betrokken goederen te vervreemden (verkopen) of te bezwaren (met andere zekerheden). Dit kan invloed hebben op de bedrijfsvoering en op het vermogensbeheer: 
2. Aansprakelijkheid: een belangrijk punt van aandacht voor uitgevers van goederenrechtelijke zekerheden is dat zij aansprakelijk blijven voor de originele schuld, ook wanneer de goederen die als zekerheid dienen worden verkocht. Als de opbrengst van het uitwinnen van deze goederen niet voldoende is om de gehele schuld terug te betalen, kan de schuldenaar nog steeds verplicht zijn het tekort aan te vullen. 
3. Impact op kredietwaardigheid: wees je ervan bewust dat andere potentiële schuldeisers terughoudend kunnen zijn met het verstrekken van leningen als (veel van) je goederen bezwaard zijn met zekerheden.  

Soorten goederenrechtelijke zekerheid naar Nederlands recht 

Als genoemd bestaan er naar Nederlands recht verschillende vormen van goederenrechtelijke zekerheid. De belangrijkste vormen zijn: 

• Pandrecht (hierop wordt hieronder nader ingegaan); 
• Hypotheekrecht (hierop wordt hieronder nader ingegaan); 
• Voorrecht: een voorrecht is een bijzondere vorm van zekerheid die bepaalde schuldeisers een voorrangspositie geeft boven andere schuldeisers. Voorbeelden hiervan zijn het fiscaal voorrecht, dat de Belastingdienst voorrang geeft met het innen van belastingschulden en het retentierecht waarbij een schuldeiser het recht heeft om goederen van een schuldenaar onder zich te houden totdat de schuld is voldaan.  

Naast bovengenoemde rechten bestaat ook nog het recht op eigendomsvoorbehoud. Dit geeft een schuldeiser het recht om eigendom te behouden voordat een schuld is afbetaald. Wil je dit afspreken in een waterdicht contract? Dan is het raadzaam gespecialiseerd juridisch advies in te winnen.

Goederenrechtelijke zekerheid: pandrecht  

Een pandrecht houdt in dat een schuldeiser (de pandhouder) het recht heeft om bepaalde zaken in “pand” te nemen als onderpand voor de vordering die hij op zijn schuldenaar (de pandgever) heeft. Dit pandrecht zorgt ervoor dat de pandhouder een zogenoemde “preferente positie” heeft ten opzichte van andere schuldeisers bij de eventuele verdeling van de opbrengst uit de verkoop van het onderpand. In andere woorden: als een bank een pandrecht heeft op een inventaris en de inventaris moet vanwege insolventie van de eigenaar worden verkocht, wordt de bank eerst betaalt uit de opbrengst van de verkoop van de betreffende inventaris. Zodra de volledige schuld van de bank is ingelost kunnen ook andere schuldeisers uit het resterende geld worden afgelost. 

Pandrechten kunnen gevestigd worden op heel veel verschillende soorten goederen. Denk aan voertuigen, machines, voorraden, maar ook op niet-tastbare zaken zoals aandelen in ondernemingen, vorderingen en intellectuele eigendomsrechten. Van belang voor het vestigen van een geldig pandrecht is in ieder geval dat het onderpand duidelijk beschreven wordt in de pandakte. Sommige pandrechten moeten ook geregistreerd worden bij de Kamer van Koophandel, dan wel de Belastingdienst. 

Uitwinning/executie van een pandrecht kan plaatsvinden wanneer de pandgever (de schuldenaar) in gebreke blijft met de betaling van de vordering ter zekerheid waarvan het betreffende pandrecht is gevestigd. Wanneer de pandhouder tot uitwinning overgaat kan hij het onderpand verkopen en de opbrengst gebruiken om zijn vordering te voldoen. Voordat hij dit doet moet hij wel de schuldenaar eerst in gebreke stellen en een redelijke termijn geven om (alsnog) te betalen. Moeite met het zelf opstellen van een ingebrekestelling? Onze juristen helpen je hierbij. Klik hier.  

Bij uitwinning van een pandrecht is van belang om te melden dat de pandhouder de plicht heeft te trachten de opbrengst zo hoog mogelijk te laten zijn. In dat verband moet hij – voor zover dat gaat – de verkoop zorgvuldig en in het openbaar laten plaatsvinden.  

Stil pandrecht versus openbaar pandrecht 

Een erg juridisch, maar wel relevant onderscheid in de wereld van pandrechten is tot slot dat tussen “stil” pandrecht en “openbaar” pandrecht. Wanneer je op zoek bent naar juridisch advies over dit onderscheid is het altijd een goed idee hier professionals over te raadplegen. Bekijk onze juridische diensten en ontdek meer over wat wij voor je kunnen betekenen.. In zijn algemeenheid is het nuttig om hier het volgende over te weten: 

• Stil pandrecht: het stille pandrecht is een vorm van pandrecht dat wordt gevestigd zonder dat het aan de rest van de wereld (“derden”) bekend wordt gemaakt. Met andere woorden: de schuldenaar (pandgever) kan het onderpand blijven gebruiken en kan de zaken waarop het pandrecht rust blijven gebruiken en ook verkopen zonder dat potentiële kopers op de hoogte zijn van het pandrecht. In dit verband is het ook van belang dat een stil pandrecht schriftelijk (bij akte) wordt vastgelegd en wordt geregistreerd.  
• Openbaar pandrecht: in tegenstelling tot stil pandrecht wordt een openbaar pandrecht (what’s in a name) openbaar gemaakt. Dat wil zeggen dat derden op de hoogte worden gesteld van het bestaan ervan. Dit gebeurt door middel van een aantekening in een openbaar register, zoals het Kadaster of het Handelsregister. Het doel van het openbaar maken van het pandrecht is om potentiële kopers van het onderpand te waarschuwen dat er een pandrecht op rust.  

Over het algemeen kan je zeggen dat een openbaar pandrecht een sterkere positie van de pandhouder (schuldeiser) oplevert dan een stil pandrecht. Bij een conflict met andere schuldeisers of in geval van faillissement van de schuldenaar, heeft de pandhouder met openbaar pandrecht voorrang op andere schuldeisers. 

Meer weten over bijvoorbeeld de registratievereisten van verschillende soorten pandrechten? Onze juristen helpen je verder.  

Goederenrechtelijke zekerheid: recht van hypotheek 

Het is misschien wel het meest bekende zekerheidsrecht van Nederland: het recht van hypotheek. Vrijwel iedereen met een koophuis heeft namelijk een recht van hypotheek gevestigd ten behoeve van de bank waar hij/zij het geld geleend heeft om het betreffende onroerend goed (het huis) te kopen. Een hypotheek is daarmee kort gezegd een pandrecht op onroerend goed/registergoederen.  

Het recht van hypotheek is daarmee een vorm van zekerheid die de houder ervan (de schuldeiser) in staat stelt om het verhypothekeerde pand te verkopen en de opbrengst te gebruiken om de schuld terug te voldoen wanneer de schuldenaar waar hij geld aan ter beschikking heeft gesteld in gebreke blijft ten aanzien van de terugbetaling. Het recht van hypotheek biedt de hypotheekhouder (de schuldeiser) dus een sterke positie om zijn vordering veilig te stellen. Belangrijk om te weten over hypotheken is dat zij op alle zogeheten “registergoederen” kunnen worden gevestigd. Dit zijn in de eerste plaats onroerende goederen zoals bedrijfspanden of huizen. Maar ook vliegtuigen en schepen zijn voorbeelden van registergoederen waarop het recht van hypotheek gevestigd kan worden.  

Openbaar zekerheidsrecht 

Omdat hypotheken worden gevestigd op registergoederen, zijn het ook openbare zekerheidsrechten. De hypotheek wordt namelijk ingeschreven in de openbare registers. Dit maakt dat derden die geïnteresseerd zijn in het goed dat met hypotheek bezwaard is, het register kunnen raadplegen en daarmee bekend kunnen raken met het recht van hypotheek. Dit stelt hen in staat te beoordelen of een bepaald registergoed al dan niet vrij is van hypotheek om zo (i) de financiële positie van de eigenaar te evalueren en (ii) de aankooppotentie en het eventuele risico daaromtrent te beoordelen.  

Wanneer een schuld niet wordt terugbetaald, kan de hypotheekhouder het recht van hypotheek uitwinnen. Dit gebeurt meestal door middel van een executieverkoop, waarbij het pand openbaar wordt verkocht. De opbrengst van de verkoop wordt gebruikt om de schuld af te lossen. Als de opbrengst de schuld niet volledig dekt, kan de hypotheekhouder nog steeds aanspraak maken op het resterende bedrag. 

Bij het vestigen van een recht van hypotheek moet men rekening houden met verschillende aspecten. Allereerst moet het recht van hypotheek worden vastgelegd in een notariële akte en worden ingeschreven in het openbare register om tegenover derden te gelden. Daarnaast is het belangrijk om de juiste omvang van de hypotheek te bepalen, inclusief hoofdsom, rente en eventuele kosten. Verder moet de overeenkomst van geldlening en de notariële hypotheekakte duidelijk de rechten en verplichtingen van zowel de hypotheekgever als de hypotheekhouder bevatten, evenals eventuele voorwaarden voor de uitoefening van het recht van hypotheek. De overeenkomst van geldlening en de notariële hypotheekakte dienen ook goed op elkaar aan te sluiten. Dit voorkomt verwarring en (gevaarlijke vormen van) juridische onzekerheid. 

Persoonlijke zekerheden 

Een belangrijk kenmerk van de hierboven genoemde goederenrechtelijke zekerheden is dus dat ze werking hebben richting “derden”, naar mensen/entiteiten buiten de rechtsverhouding waar het zekerheidsrecht voor is gevestigd om. Anders gezegd: de houder van het zekerheidsrecht (de schuldeiser) kan ook zijn rechten op het betrokken goed laten gelden richting bijvoorbeeld latere kopers van dat goed die niets wisten van het zekerheidsrecht.  

Persoonlijke zekerheden hebben in beginsel de bovengenoemde “derdenwerking” niet. Ze zijn puur contractueel van aard en gelden dus alleen tussen de schuldeiser en de schuldenaar. Met andere woorden: persoonlijke zekerheden bieden geen bescherming aan andere partijen die betrokken zijn bij de schuldenaar, zoals andere schuldeisers of contractpartijen.  

Het is echter in sommige gevallen toch mogelijk dat persoonlijke zekerheden indirecte invloed hebben op derden, afhankelijk van de specifieke omstandigheden en de inhoud van de overeenkomsten, bijvoorbeeld in gevallen van faillissement. Doordat een contract een schuldeiser een bijzondere positie en bepaalde sterke aanspraken geeft, zoals in een aandeelhoudersovereenkomst, zouden de andere belangrijke crediteuren zoals geldschieters wel eens achter het net kunnen vissen. Het is daarom altijd verstandig juridisch advies in te winnen bij het aangaan of te maken krijgen met persoonlijke zekerheden. Iedere context kan de juridische werkelijkheid namelijk een beetje veranderen. Bij Crowe Peak werken juristen met brede kennis van zaken over zekerheden. Neem hier contact met hen op.   

Garantie 

Als hierboven al werd genoemd is een garantie een vorm van persoonlijke zekerheid(stelling). Het wordt in Nederland gebruikt om een bepaalde mate van zekerheid tot terugbetaling te garanderen bij transacties. Kort gezegd houdt een garantie in dat de ene partij (de garant) de verplichting op zich neemt om in te staan voor de nakoming van een verbintenis door een andere partij (de debiteur) mocht deze laatste in gebreke blijven tegenover zijn schuldeiser. Het doel van een garantie is daarmee om de schuldeiser te beschermen en ervoor te zorgen dat hij alsnog zijn vordering kan verhalen als de debiteur zijn verplichtingen niet nakomt.  

Het juridische verschil tussen een garantie en een hoofdelijke aansprakelijkheid (zie hieronder) is dat bij een garantie de garant (de derde) zich borg stelt voor de verbintenis van de debiteur zonder zelf direct partij te zijn bij de overeenkomst. Dit zal hieronder nader worden toegelicht. Een garantie verschilt ook van een borgtocht. Een borgtocht is een overeenkomst waarbij een derde partij (de borg) zich ertoe verbindt om de betrokken schuld te voldoen wanneer de originele debiteur in gebreke blijft. Het belangrijkste verschil met een garantie is daarmee dat de garant pas in actie hoeft te komen als de debiteur in gebreke blijft, waar de borg direct kan worden aangesproken bij wanbetaling. Je zou daarmee kunnen zeggen dat een garantie echt geldt als laatste redmiddel voor de schuldeiser. In de paragraaf “borgtocht” wordt dit nog verder uitgelegd.  

Advies nodig over een garantiebepaling? Neem contact met ons op.  

Hoofdelijke aansprakelijkheid 

Anders dan een garantie, is hoofdelijke aansprakelijkheid geen vorm van zekerheid die door een buitenstaander wordt verstrekt. Hoofdelijke aansprakelijkheid is een juridische figuur die feitelijk de aansprakelijkheid voor een bepaalde verplichting onderbrengt bij meerdere partijen. Een overeenkomst tot hoofdelijke aansprakelijkheid houdt in dat elke partij bij de overeenkomst afzonderlijk én volledig aansprakelijk is voor de nakoming van een verbintenis. Met andere woorden: de schuldeiser kan ervoor kiezen elke partij individueel aan te spreken en kan van elke partij de volledige voldoening van de schuld eisen. Een voorbeeld: wanneer twee partners samen een lening aangaan voor de koop van een huis, en zij verklaren zich hoofdelijk aansprakelijk dan kan de bank partner A aanspreken tot volledige terugbetaling van de schuld. Partner A kan niet zeggen dat hij/zij maar voor 50% aansprakelijk is voor de schuld. Partner A zal de bank 100% terug moeten betalen. Wanneer hij/zij meent dat hij/zij eigenlijk maar 50% zou hebben moeten betalen, zal partner A partner B om de resterende 50% moeten vragen. Op die manier wordt de bank geen “slachtoffer” van een discussie over de verdeling van de schuld tussen partner A en B.  

Het belangrijkste kenmerk van hoofdelijke aansprakelijkheid is daarmee dat elke partij dezelfde verplichting heeft ten opzichte van de schuldeiser.  

Borgtocht/borgstelling 

Een derde veelvoorkomende vorm van persoonlijke zekerheid is de borgtocht. Als gezegd lijkt een borgtocht op een garantie, omdat in beide scenario’s een partij die in principe niet te maken heeft met de overeenkomst tussen schuldeiser en schuldenaar, zich verbindt tot terugbetaling van de betrokken schuld. Bij een borgtocht heeft de schuldeiser toch nog iets meer controle.  

Dat zit zo. Bij een borgtocht, ook wel bekend als borgstelling, verbindt een derde partij, de borg, zich ertoe om de schuld van de hoofdschuldenaar (de debiteur) aan de schuldeiser te voldoen wanneer de debiteur niet in staat is om aan zijn verplichtingen te voldoen. De borgtocht creëert daarmee secundaire aansprakelijkheid voor de borg.  

Het verschil met de garantie zit erin dat de schuldeiser in kwestie bij wanbetaling niet gehouden is de debiteur aan te blijven spreken. Wanneer er een borgtocht is gevestigd kan de schuldeiser direct en rechtstreeks de borg aanspreken. Het verschil met de hoofdelijke aansprakelijkheid is dan weer dat de borg wel alleen kan worden aangesproken wanneer de debiteur in gebreke blijft, terwijl bij hoofdelijke aansprakelijkheid elke partij hoe dan ook afzonderlijk kan worden aangesproken voor het hele bedrag van de schuld. Anders gezegd: bij hoofdelijke aansprakelijkheid mag de schuldeiser altijd kiezen wie hij aanspreekt, bij een borgtocht mag hij pas kiezen voor de borg wanneer betaling door de oorspronkelijke debiteur uitblijft.  

Het afgeven van een persoonlijke garantie of zelfs een borgtocht is een ingrijpende financiële beslissing. Het is dan ook van belang dat je de consequenties hiervan helemaal doorgrondt voordat je ervoor tekent. Advies van een jurist is in dergelijke situaties dan ook bijzonder aan te raden. Meer weten? Plan een gesprek in met één van onze specialisten.   

Persoonlijke zekerheden en je partner en/of bedrijf 

Omdat het afgeven van persoonlijke zekerheid dus niet niks is, is het ook een belangrijk punt om je bewust van te zijn wanneer je overeenkomsten aangaat in het kader van je eigen bedrijf. Daar zitten namelijk vaak bepalingen over persoonlijke zekerheden van jou persoonlijk of zelfs van je partner in verwerkt. Of je nu een lening aangaat, een overeenkomst sluit met een leverancier of een andersoortig contract tekent: het is cruciaal om de implicaties voor jou en je levenspartner in beeld te brengen.  

Hier komt bij dat het goed is je te realiseren dat persoonlijke zekerheden in veel gevallen ook na scheiding of na overlijden van één van de partners blijft bestaan. In dat verband kan het zo zijn dat een zakelijk contract ertoe leidt dat je ook aanpassingen zal moeten doen in je persoonlijke documentatie zoals bijvoorbeeld je huwelijkse voorwaarden. De juristen van Crowe Peak hebben veel ervaring bij het adviseren van familiebedrijven en de mensen achter die bedrijven. Ook in dit rechtsgebied zijn we je dan ook graag van dienst.  

Zekerheden in faillissement: dit is wat je moet weten 

Tot slot is een belangrijk aandachtspunt de rol van zekerheden in het faillissement van een debiteur. Enkele van de bovengenoemde zekerheden geven de de schuldeiser namelijk een bevoorrechte positie ten opzichte van andere schuldeisers, terwijl andere dat niet doen. De goederenrechtelijke zekerheden “pand” en “hypotheek” zorgen bij faillissement van de schuldenaar voor een zogenoemde “separatistenpositie”. Dit betekent dat je als schuldeiser je zekerheidsrecht mag uitoefenen alsof er geen faillissement was. Anders gezegd: je mag je schuld rechtstreeks verhalen via verkoop van het goed waar je zekerheid op hebt laten vestigen.  

De persoonlijke zekerheidsrechten garantie, hoofdelijke aansprakelijkheid en garantie geven in principe geen bijzondere positie bij faillissement van de hoofdschuldenaar. Je zal kortgezegd gewoon achteraan in de rij moeten aansluiten. Echter, het voordeel dat je wel hebt als persoonlijke zekerheidshouder in geval van faillissement van de crediteur is dat je in veel gevallen iemand anders zal hebben om aan te spreken. Wanneer de crediteur in staat van faillissement verkeert kan je ervoor kiezen om je als alternatief op de garant, de borg of een hoofdelijk aansprakelijke medecrediteur te verhalen.  

In dit verband raden we wanneer je leningen gaat verstrekken of op andere wijzen krediet verleent aan je zakelijke relaties, altijd aan zekerheden op te nemen in de contracten. Zoek je een partij die deze contractsbepalingen voor je op kan stellen? Dit doen wij graag. Schets hier je situatie en we nemen contact met je op.  

Zekerheid over zekerheden: vraag om advies 

Zoals uit bovenstaande blijkt zijn zekerheden onder Nederlands recht hevig gereguleerd. Dit is niet voor niets. Echter, dit maakt wel dat bepalingen over zekerheden in contracten en aktes vaak niet zo goed leesbaar zijn voor hen zonder juridische achtergrond. Heb je daarom vragen over een vorm van zekerheid waarvoor je gaat tekenen? Of wil je algemeen advies van een jurist over bijvoorbeeld de rangorde van zekerheden of over de verschillen tussen verschillende soorten persoonlijke zekerheden? Bij Crowe Peak staan we klaar. Neem contact op. Op de hoogte blijven van de nieuwste ontwikkelingen op financieel juridisch gebied? Schrijf je in voor onze nieuwsbrief -> scroll helemaal naar onder voor het formulier.