Transfer pricing: dit zijn de Nederlandse vereisten 

De meestgestelde vragen over transfer pricing – deel I

Voor bedrijven die transacties verrichten tussen groepsmaatschappijen is het van vitaal belang om op de hoogte te blijven van de vereisten voor transfer pricing om zo boetes te voorkomen en compliance te garanderen. Daarom volgt hieronder een overzicht van de kernvereisten omtrent transfer pricing in Nederlandse context. Direct advies van onze belastingadviseurs over dit onderwerp? Aarzel dan niet om contact met ons op te nemen. 

Wat is transfer pricing? 

Transfer pricing (verrekenprijzen) is de algemene term die verwijst naar de prijsstelling van transacties tussen verbonden partijen. Vanwege de relatie tussen groepsmaatschappijen kan het voorkomen dat er speciale voorwaarden worden gesteld bij het maken van bepaalde afspraken voor goederen of diensten. Verrekenprijzen elimineren effectief de toepassing van speciale voorwaarden met betrekking tot transacties tussen verbonden partijen en zorgen ervoor dat entiteiten als onafhankelijke partijen op een open markt transacties aangaan. Dit wordt het zakelijkheidsbeginsel (ook wel arm’s-lenght- principe) genoemd, dat groepsleden als afzonderlijke entiteiten behandelt en het mogelijk maakt om winsten (en dus belastingen) eerlijk toe te rekenen aan de relevante rechtsgebieden.  

Verrekenprijzen en de Nederlandse regelgeving

Het arm’s-length-principe dat al lange tijd impliciet deel uitmaakt van de Nederlandse belastingwetgeving, werd in Nederland in 2002 gecodificeerd in artikel 8b van de Wet op de vennootschapsbelasting 1969 (“CITA“). In een regeling uit 2001 werd de relatie tussen de OESO-richtlijnen voor verrekenprijzen en de Nederlandse verrekenprijzen verduidelijkt. Deze regeling is geactualiseerd via Staatscourant 26874, gepubliceerd op 22^nd april 2018, (“GG-26784“). GG-26874 noemde de Organisation for Economic Co-operation and Development Transfer Pricing Guidelines for Multinational Enterprises and Tax Administrations, gepubliceerd in Parijs 2017 (“OESO-richtlijnen“) een passende interpretatie en verduidelijking van het principe uit artikel 8b van de CITA. GG-26874 werd vervangen door GG-16685, gepubliceerd op 1 juli 2022, die grotendeels overeenstemt met de beginselen die zijn gepubliceerd in de versie van 2022 van de OESO-richtsnoeren. 

Binnenlandse toepasbaarheid  

De OESO-richtlijnen werden opgesteld met de bedoeling om de principes vast te leggen die van toepassing zijn op grensoverschrijdende prijsafspraken tussen verbonden partijen, maar artikel 8, lid 3, van de CITA vereist dat zowel nationale als grensoverschrijdende transactieafspraken met verbonden entiteiten moeten worden gedocumenteerd en gerechtvaardigd.  

Wat zijn de Nederlandse vereisten rond transfer pricing? 

Sectie 29b-h van de CITA specificeert dat de documentatievereisten voor belastingbetalers die aan bepaalde normen voldoen, bestaan uit een lokaal dossier, een masterdossier en relevante rapportage per land.  

Deze zijn samengevat in de onderstaande tabel: 

Belangrijk om te weten: als de totale geconsolideerde groepsomzet minder dan 50 miljoen euro per jaar bedraagt, hoeft er geen groepsdossier of lokaal dossier te worden opgesteld, maar is het nog steeds verplicht om verrekenprijsdocumentatie in de dossiers te hebben waaruit blijkt dat de afspraken tussen de groepsmaatschappijen voldoen aan het zakelijkheidsbeginsel.  

Transfer pricing: advies bij Crowe Peak  

Transfer pricing is een zeer gespecialiseerd vakgebied. Als de groep waar jouw organisatie toe behoort werkt met van transfer pricing, is het daarom aan te raden om gespecialiseerde expertise in te winnen. De belastingadviseurs van Crowe Peak blijven op de hoogte van de laatste ontwikkelingen op het gebied van transfer pricing. Zij staan dan ook graag open voor een oriënterend gesprek. Neem hiervoor gerust contact op. Crowe Peak zal in op dit artikel volgende artikelen dieper ingaan op verschillende onderwerpen met betrekking tot transfer pricing, volg ons en mis niets.